[برق و الکترونیک] تلفن بی سیم دستگاه تلفنی که گوشی آن از طریق خط رادیویی با برد محدود به واحد اصلی مرتبط می شود. گوشی تلفن دارای فرستنده-گیرنده رادیویی و صفحه کلید برای شماره گیری است. واحد اصلی یا مادر نیز یک فرستنده -گیرنده است که مستقیماً به شبکه تلفن وصل می شود. تلفن همراه سلولی ( cellular mobile telephone) در واقع نوعی تلفن بی سیم اما با برد خیلی بیشتر است که ارسال و دریافت پیامها را از طریق ایستگاه رله محلی و متصل به شبکه تلفن عمومی انجام می دهد.
انگلیسی به انگلیسی
• telephone which has a receiver that is not connected to its base
