[زمین شناسی] شکستگی ضربه ای یکی از سیستم های شکستگی در دانه های منفرد یک سنگ دگرگونی برخوردی که معمولاً نسبت به سطح دانه شعاعی هستند و در رابطه با / وابسته به همبری ها در دانه های مجاور می باشند. این ها ظاهراً بوسیله همبری های شدید دانه به دانه در مراحل اولیه مسیر یک موج ضربه ای و همچنین در نتیجه تنش های کششی موازی با سطوح دانه های ضربه زننده بوجود می آیند. (کیفر 1971).