[زمین شناسی] کرانه مرکب اصطلاحی استفاده شده توسط کوتن (1958-ص 441) برای یک کرانه اولیه حاصل از تغییر شکل (بالاآمدن یا فرونشست) در امتداد خطوط عرضی که با خلیج های بوجود آمده در یک مقیاس بسیار بزرگ تشخیص داده می شوند. یک کرانه با تغییر شکل عرضی که از پهنه های متناوب شناور و خشکی ساخته شده است. مانند آنچه در امتداد کرانه نیوزلند نزدیک ولینگتون دیده می شود.
