[زمین شناسی] نسبت تخریبی. اصطلاحی که توسط اسلاس و همکاران (ص100، 1949) برای نسبت ضخامت یا درصد مواد تخریبی (کنگلومرا، ماسه سنگ و شیل) به ضخامت یا درصد مواد غیرتخریبی (سنگ آهک، دولومیت، تبخیری ها) در یک توالی یا برش رسوبی معرفی شد. مثلاً نسبت 5 نشان دهنده این است که مقطع حاوی 5 متر تخریبی به ازای یک متر غیرتخریبی می باشد. این نسبت، مقیاسی از رسوبات حمل شده به درون محیط در مقایسه با رسوبات محلی تشکیل شده می باشد. مقایسه شود با: نسبت ماسه به شیل. مترادف: نسبت آواری.