[زمین شناسی] هوازدگی فرآینده تخریبی یا گروهی از فرآیندها که توسط آنها مواد خاکی و سنگی که در معرض عوامل جوی بر رو یا در نزدیکی سطح کره زمین قرار دارند، در رنگ، بافت، ترکیب، سختی یا شکل، با یا بدون حمل و نقل مواد سست یا دگرسان شده تغییر می کنند. بالاخص، فروپاشی فیزیکی و تجزیه شیمیایی سنگ که تشکیل یک گوشته در محل رسوبات باطله و مهیا برای حمل و نقل را می دهد. بیشتر هوازدگی در سطح رخ می دهد، اما ممکن است در اعماق قابل توجه نیز دیده شود، مثلاً در سنگهای درز خورده که نفوذ آسان اکسیژن جوی و چرخش آبهای سطحی را ممکن می سازد. بعضی از نویسندگان هوازدگی را به فرآیندهای مخرب آبهای سطحی که در پایین تر از 100درجه سانتی گراد و فشار 1kb رخ می دهند، محدود می سازند. سایرین این اصطلاح را تا دربرگیری تغییرات زیست شناسی و عمل خورنده باد، آب و یخ،گسترده می سازند. مترادف: weathering
