[زمین شناسی] سنگ شیمیایی الف) یک سنگ رسوبی که عمدتاً از موادی تشکیل شده که مستقیماً بوسیله ته نشینی (تبلور) از محلول، یا سوسپانسیون کلوئیدی (مثلاً از تبخیر) یا بوسیله رسوبگذاری از ته نشستهای نامحلول (مثلاً توسط مخلوط کردن دو نمک محلول) بوجود می آیند. مثلاً: ژیپس، نمک سنگ، چرت یا پوکسنگ. این سنگ ها معمولاً بافت بلورین دارند. ب) یک سنگ رسوبی که کمتر از 50% مواد آواری داشته باشد (کرینین، 1948). مقایسه شود با: سنگ آواری.
