[حقوق] نظریه قانون مرکز اصلی قرارداد (نظریه ای که به موجب آن در موارد تعارض قوانین، قانون محلی که نزدیکترین رابطه را با طرفین یا موضوع قرارداد دارد به عنوان قانون حاکم انتخاب می شود)