[زمین شناسی] دندان های اصلی یک دندان لولا، معمولاً به نسبت بزرگ، که در نزدیک و دقیقاً زیر نوک یک نرم تن دو کفه ای قرار گرفته است. محور بلند آن عمود یا اریب بر خط لولاست.مقایسه شود با: دندان های جانبی.
