[زمین شناسی] کندریت کربنی یک نام برای گروهی از شهاب سنگهای گسلی یا شخانه های سنگی گرد شونده، سیاه، مات کندریتی که بوسیله حضور کانی های سیلیکاته رسی آب دار (معمولاً سرپانتین یا کلریت ریزدانه)، مقادیر قابل توجه و انواع زیادی از ترکیبات آلی (هیدروکربن ها، اسیدهای چرب و آروماتیک و پورفیرین ها)، غیبت نسبی یا کامل آهن ـ نیکل آزاد و مقدار زیادی گازهای خنثی ناهنجار (مثلاً زنون) تشخیص داده می شوند. این باور وجود دارد که دارای منشء فرازمینی باشند. نوع I اول: دارای بیشترین مقدار آب و مواد آلی (%5-3 کربن ترکیب شده، %30-24 افت در اثر احتراق) نوع II دوم: دارای ترکیب حد واسط می باشد (%24-12 افت در اثر احتراق) و نوع III سوم: دارای کانی های دما بالا و مقداری سازنده های فلزی می باشد (افت احتراق %12-2).
