[زمین شناسی] حاشیه مویینه ای/تارهای مویینه ای زیربخش پایینی زون یا منطقه تهویه، دقیقاً بالای سطح ایستابی، که در آن روزنه ها با آب تحت فشار (کمتر از فشار اتمسفری) پر می شوند. آبی است که با آب زیرسطح ایستابی پیوسته است ولی بوسیله کشش سطحی بالای آن نگه داشته می شود. حد بالایی آن کمربندهای حدواسط نامشخص است ولی برخی اوقات بطور اختیاری به عنوان تراز یا ارتفاعی که در آن 50% روزنه ها با آب پر شده اند، تعریف می شود. مترادف: منطقه مویینگی/ ناحیه رطوبت. مویینگی.
