Client Centered Therapy

[روانپزشکی] درمان متمرکز بر درمانجو. نوعی روان درمانی که بوسیله کارل راجرز پایه ریزی شد. درمانگر از اندرز و ارائه طریق خودداری کرده و به تشویق و تصریح نکات بسنده می کند. فرض این است که بیمار توانایی مدارا با مسائل شخصی را دارد و کار درمانگر این است که جوّی پذیرا و فاقد داوری پدید آورد تا درون آن مسائل تفتیش و حل شوند. گاهی روان درمانی بی رهنمود هم نامیده می شود، هرچند اصطلاح اخیر ممکن است روش هایی را نیز که اختصاصاً از دیدگاه راجری تبعیت نمی کنند در برگیرد.