[زمین شناسی] زیست جا، زیست بوم (بوم شناسی): الف) ناحیه ای با یکپارچگی بوم شناسی و سازگاری آلی (Hesse 1937)، زیستگاه یا بنای فیزیکی یک جامعه یکپارچه از حیوانات و گیاهان که با محیط اطراف خود سازگار شده اند؛ یک منطقه محدود که بوسیله شرایط محیطی خاص، که تحت آن وجود یک اجتماع زیستی ممکن است، تشخیص داده می شود و کمابیش موقتی است و در هر لحظه با مرزی که در معرض گسترش، انقباض یا سایر تغییرات در موقعیت می باشد، قرار دارد. مقایسه شود با: biochore. ب) رابطه خصوصیات ارگانیسم ها یک ناحیه جغرافیایی خاص. همچنین ببینید: paleobiotope دیرین زیست جا. [آب و خاک] بیوتپ
