bailor

/ˈbeɪlər//ˈbeɪlɔː/

معنی: اجاره دهنده، امانت دهنده، کفیل دهنده
معانی دیگر: حوزه ی قدرت، قلمرو، تیول، حوزه ی ماموریت بخشدار، بلوک، بخش، (حقوق) امانت گذار، ودیعه گذار، مودع، کفیل، ضمانت دهنده

بررسی کلمه

اسم ( noun )
• : تعریف: a person who gives money or property in the payment of bail.

مترادف ها

اجاره دهنده (اسم)
bailer, renter, lessor, locator, bailor

امانت دهنده (اسم)
bailer, bailor

کفیل دهنده (اسم)
bailer, bailor

تخصصی

[حقوق] امانت گذار، مودع

انگلیسی به انگلیسی

• one who delivers goods or entrusts property to another

پیشنهاد کاربران

بپرس