apostasy

🌠 An apostate is one who renounces their religion
تعریف ویکی پدیا برای ارتداد :
ارتداد، در لغت به معنی بازگشت از دین و در اصطلاح حقوقی، اعلام علنی ترک یک دین میباشد.
در سال ۲۰۱۱، مسایل دینی ( اعلام ارتداد، توهین به مقدسات، نقد دین ) در ۱۰۴ کشور جهان هیچ قانونی نداشته است. اما در این سال اعلام ارتداد در ۲۰ کشور ممنوع بوده است. در این کشورها، اعلام کردن علنی ترک دین برای تبدیل شدن به خداناباور، یا تغییر دین به مذهبی دیگر، جرم است.
کشورهای زیر ارتداد را جرم می دانند:
افغانستان – غیر قانونی ( مجازات اعدام )
مجمع الجزایر قمر
مصر – غیرقانونی ( ۳ سال حبس )
ایران – غیرقانونی ( مجازات اعدام )
عراق غیرقانونی ( اعدام )
اردن – احتمالاً غیرقانونی ( جریمه، زندان، از دست دادن حضانت فرزندان، ابطال ازدواج ) . اگر چه مقامات خلاف آن را ادعا می کنند، محکومیت به جرم ارتداد در این کشور ثبت شده است.
کویت
مالزی
مالدیو
موریتانی – غیرقانونی ( اعدام اگر متهم هنوز پس از ۳ روز مرتد باشد )
مراکش –غیرقانونی ( ۱۵ سال زندان )
نیجریه
عمان
پاکستان
قطر
عربستان سعودی
سومالی
سودان
سوریه
امارات متحده عربی
یمن
ایران
در ایران، در قانون مجازات اسلامی مصوب اسفند ۱۳۷۵ هیچ تعریفی از جرم ارتداد نشده است اما این بدان معنا نیست که دادگاه های ایران نمی توانند شخص مرتد را مورد تعقیب کیفری قرار داده، مجازات کنند. دادگاه های ایران در تعقیب و رسیدگی به جرم ارتداد به اصل یکصد و شصت و هفتم قانون اساسی ایران استناد می کنند که می گوید: �قاضی موظف است کوشش کند حکم هر دعوا را در قوانین مدونه بیابد و اگر نیابد با استناد به منابع معتبر اسلامی یا فتاوی معتبر حکم قضیه را صادر نماید و نمی تواند به بهانه سکوت یا نقص یا اجمال یا تعارض قوانین مدونه از رسیدگی به دعوا و صدور حکم امتناع ورزد. �یادکرد خالی ( کمک ) گرچه حقوق دانان در مراجع قاضی به اصل ۱۶۷ در امور کیفری اختلاف نظر دارند و نظر غالب، عدم مراجعه قاضی به منابع فقهی و فتاوای معتبر در صورت عدم جرم انگاری عمل در قوانین کیفری است، اما با این وجود قانون مجازات ۱۳۹۲، مراجعه به این اصل در جرایم حدی را مورد تصریح قرار داده است.
در دین
زرتشت
در کتاب گات ها /هات ۳۱ / بند ۱۱ به صراحت این آزادی دیده می شود: �ای خداوند خرد هنگامی که در روز ازل جسم و جان آفریدی و از منش خویش نیروی اندیشه و خرد بخشیدی، زمانی که به تن خاکی روان دمیدی و به انسان نیروی کار کردن و سخن گفتن و رهبری کردن عنایت فرمودی خواستی تا هر کس به دلخواه خود و با کمال آزادی خویش ( دین ) خود را برگزیند. �
یهودیت
�اگر در میان شما در یکی از دروازه هایی که خداوند عطا نموده مردی یا زنی یافت شود که خدایان غیر را عبادت کرده و بر آنها سجده نماید یعنی آفتاب یا ماه یا هر یک از عساکر آسمان که من امر نفرموده ام، آن مرد و زن را از اندرون دروازه هایت بیرون آر و سنگسارشان نما تا بمیرند. � ( تثنیه - ۱۷: ۲–۵ )
در باب دوم از سفر داوران آیه ۱۱ آمده: �و بنی اسرائیل در نظر خداوند شرارت ورزیدند و بعل ها را عبادت نمودند و یهوه خدای پدران خود را که ایشان را از زمین مصر بیرون آورده بود ترک کردند و خدایان غیر را از خدایان طوایفی که در اطراف ایشان بودند پیروی نموده آن ها را سجده کردند و خشم خداوند را برانگیختند و یهوه را ترک کرده بعل و عشتاروت را عبادت نمودند، پس خشم خداوند بر اسرائیل افروخته شده، ایشان را به دست تاراج کنندگان سپرد. �
بوداییسم
در بوداییسم افراد میتوانند آزادانه دین خود را بدون عواقب تغییر دهند
Apostasy ( /əˈpɒstəsi/; Greek: ἀποστασία apostas�a, "a defection or revolt" ) is the formal disaffiliation from, abandonment of, or renunciation of a religion by a person. It can also be defined within the broader context of embracing an opinion that is contrary to one's previous religious beliefs. One who undertakes apostasy is known as an apostate. Undertaking apostasy is called apostatizing ( or apostasizing – also spelled apostacizing ) . The term apostasy is used by sociologists to mean the renunciation and criticism of, or opposition to, a person's former religion, in a technical sense, with no pejorative connotation.
Occasionally, the term is also used metaphorically to refer to the renunciation of a non - religious belief or cause, such as a political party, social movement, or sports team.
Apostasy is generally not a self - definition: few former believers call themselves apostates due to the term's negative connotation.
Many religious groups and some states punish apostates; this may be the official policy of a particular religious group or it may simply be the voluntary action of its members. Such punishments may include shunning, excommunication, verbal abuse, physical violence, or even execution.