[زمین شناسی] شیار شاخکی شیاری در ده پایان که به صورت جلورفت از انتهای پائینی شیار گردنی گسترده می شود و به دور مرز پائینی بر آمدگی لاک ( پشت لاک ) در پشت تیغه شاخکی، انحنا دار می شود. این بخش ممکن است به صورت شکمی به دو شاخه (شعبه) شکافته شود که معمولاً نامجزا است که یکی از آن شاخه مستقیماً به سمت بالا می رود و دیگری به سمت بالا به طرف تیغه شاخکی کمانی می شود.
