andragogy

به عبارتی Andragogy زمانی است که بزرگسالان خودشان یاد می گیرند، بدون اینکه کسی به آنها بگوید چه کار کنند. آنها تصمیم می گیرند که چه چیزی را می خواهند یاد بگیرند و چگونه آن را یاد بگیرند.
2. Heutagogy: این رویکرد جدیدتر به آموزش بزرگسالان است که بر یادگیری خود تعیین کننده تأکید دارد. Heutagogy که توسط Stewart Hase و Chris Kenyon در سال 2000 ابداع شد، مبتنی بر این ایده است که فراگیران باید بتوانند اهداف و روش های یادگیری خود را تعیین کنند و مسئولیت یادگیری خود را بر عهده بگیرند. هوتاگوژی بر اهمیت تفکر انتقادی، حل مسئله و خلاقیت در یادگیری بزرگسالان تاکید می کند.
به عبارتی Heutagogy مانند آندراگوژی است، اما حتی مستقل تر. بزرگسالانی که از هوتاگوژی استفاده می کنند، تصمیم می گیرند که چه چیزی را می خواهند یاد بگیرند، چگونه می خواهند آن را یاد بگیرند و چرا می خواهند آن را یاد بگیرند.
3. Peeregogy: این رویکردی برای آموزش بزرگسالان است که بر اهمیت یادگیری مشارکتی و حمایت از همتایان تاکید دارد. Peeregogy که توسط جوزف کورنلی و همکارانش در سال 2012 ابداع شد، بر این ایده استوار است که یادگیرندگان می توانند از همکاری با یکدیگر و حمایت از یکدیگر در یادگیری خود سود ببرند. Peeregogy بر اهمیت ارتباط، همکاری و حمایت متقابل در یادگیری بزرگسالان تأکید می کند.
به عبارتی Peeregogy زمانی است که بزرگسالان همراه با بزرگسالان دیگر یاد می گیرند. آنها به یکدیگر کمک می کنند تا چیزهای جدید را بیاموزند و با هم کار کنند.
4. Cybergogy: این رویکردی برای آموزش بزرگسالان است که بر استفاده از فناوری و رسانه های دیجیتال در یادگیری تأکید دارد. Cybergogy که توسط Kristina D. C. Hoeppner و همکارانش در سال 2013 توسعه یافت، بر این ایده استوار است که یادگیرندگان می توانند از استفاده از ابزارها و منابع دیجیتال برای حمایت از یادگیری خود بهره مند شوند. Cybergogy بر اهمیت سواد دیجیتال، ارتباطات آنلاین و استفاده از رسانه های اجتماعی در یادگیری بزرگسالان تاکید می کند.
به عبارتی Cybergogy زمانی است که بزرگسالان با استفاده از رایانه و سایر فناوری ها یاد می گیرند. آنها از چیزهایی مانند اینترنت و رسانه های اجتماعی برای کمک به یادگیری چیزهای جدید استفاده می کنند.