[زمین شناسی] ژرفا ریختی، بازریختی تغییر شکل سنگ های اعماق زمین در اثر فشار و حرارت، فروریخت: دگرگونی شدید در ناحیه فروریختی که در آن روان شدن سنگ ها (تغییر شکل تدریجی و بدون شکسته شدن در اثر فشار لایه های فوقانی) رخ می دهد و کانی های ساده چگالی پائین بوسیله سیلیسی شدن، از دست دادن کربن، هیدراتاسیون و اکسیداسیون، به کانی های سنگین و پیچیده تر با چگالی بالاتر تبدیل می شوند. این اصطلاح اولین بار توسط Van Hise 1904 معرفی شد. مقایسه شود با: Katamorphism.
