AKRASIA, AKRATEIA; AKRATE�S. : آکراسیا و آکراتیا تهجی های متبادل واژه ای هستند به معنای " فقدان توان، سستی و فقدان خود - کنترلی". آکارتاس شخصی است که فقدان کتنرل را از خود بروز می دهد. این وازه در نوشته های بقراطی برای اشاره به ناتوانی جسمانی بکار می رود؛ در تیمائوس افلاطون این واژه برای تمایل طبیعی به افراط در آمیزش بکار می رود و به عنوان یک بیماری جسمی از آن یاد می شود. همچنین همجنس بازی زن و یا مرد نیز در قوانین به akrateia نسبت داده شده است. ایده آکراتیا به خوبی در چارچوب روانشناسی افلاطون می گنجد، زیرا او روان را به مثابه تقسیم شونده به قسمتهایی در نظر می گیرد که می توانند با یکدیگر در کشمکش باشند - نظر به کشمکش فایدروس ارابه ران و احیاناً از دست دادن کنترل اسبها.
... [مشاهده متن کامل]