مولانا در بیت نورهای چرخ ببریده پی است ** آن چو لا شرقی و لا غربی کی است به چه مفهومی از نور حقیقی و ناپایدار اشاره میکند و چگونه نورهای آسمانی را با نور باقی مقایسه میکند؟
در بیت زیبای "چون تو سیمرغی به قاف ذوالجلال / بازگرد و جمله مرغان را مکش" مولانا از چه مفاهیمی در ادبیات عرفانی برای بیان منظور خود استفاده کرده است؟
بیت عاقبت بینست عقل از خاصیت نفس باشد کو نبیند عاقبت چگونه تضاد بین عقل و نفس را توضیح میدهد و مولانا چگونه عقل را به عنوان وسیلهای برای دیدن عاقبت معرفی میکند؟
در بیت "آن دو زلف کافر خود را بگو / کای یگانه اهل ایمان را مکش" چرا شاعر زلف معشوق را به "کافر" و مخاطب را به "اهل ایمان" تشبیه کرده است؟
مفهوم بیت "شمس تبریزی توی سلطان من / بازگشتم باز سلطان را مکش" چیه ؟ چگونه ارتباط معنوی مولانا با شمس تبریزی در این شعر تجلی یافته است؟
در بیت «شرمم آمد که یکی تلخ از کفت من ننوشم ای تو صاحبمعرفت» چگونه مولانا شرم و ادب در برابر معشوق یا خداوند را به عنوان دلیل اصلی تحمل رنج و سختی معرفی میکند؟
در داستان خربزه و لقمان، مولانا چگونه از صبر لقمان برای تحمل تلخی خربزه به عنوان نمادی از وفاداری و ادب در برابر ولی نعمت استفاده میکند؟
بنظرتون مولانا در بیت بس کن که هر مرغ ای پسر خود کی خورد انجیر تر شد طعمه طوطی شکر وان زاغ را چیزی دگر چه تقسیمبندی درک و لذت معنوی را بین افراد مختلف بیان میکند و طعمههای متفاوت چه معنایی در سلوک معنوی دارند؟
در بیت «ما را که پیدا کردهای نی از عدم آوردهای» مولانا به چه مفهومی از وجود و عدم اشاره میکند و این دیدگاه چگونه در سایر آثار عرفانی او منعکس شده است؟
رابطه ی مولانا با "صلاح الدین زرکوب قونوی" چه بوده ؟