"مخموری ما ز مستی مستی اوست بی مایی ما و نیستی هستی اوست"

در این بیت، "مستی او" اشاره به مفهوم معنوی و عرفانی دارد و به حالت فنا و فروپاشی در برابر وجود خداوند اشاره می‌کند.

در اندیشه عرفانی، "مستی" به معنای فنا و نابودی خود در برابر حضور خداوند است. "مستی او" یعنی حالت فنا و نابودی خود در برابر وجود و کمال خداوند.

در این بیت، شاعر می‌گوید که مستی و سرمستی ما ناشی از مستی و سرمستی در برابر وجود خداوند است. یعنی ما در حقیقت هیچ نیستیم و تنها وجود خداوند است که هستی واقعی دارد.

پس "مستی او" به معنای حالت فنا و نابودی خود در برابر کمال و عظمت خداوند است که در اندیشه عرفانی بسیار مهم و ارزشمند است.

مستی و مستی جناس تام است و مستی  دوم به چم شراب است،مخموری ما از مستی شراب اوست