دستور زبان "ای" در کنار "ه"

هر دو درست‌اند. این "یای" مفرد و نکره‌ست. در دستورزبان فارسی، هم  بعد صفت و هم بعد موصوف می‌تونه بیاد؛ در مثال شما، دستورخط فرهنگستان می‌گه "نامی‌ای" درسته (و خودش مثال "کشتی‌ای" رو آورده) اما قدما "نامیی" می‌نوشتند. این بیت سعدی رو ببینید:

فرشته‌ای تو بدین روشنی نه آدمیی (که در دستورخط امروز "آدمی‌ای" می‌نویسیم طبق فرهنگستان)

گزینه دو درست 

است