معنی بیت ساقیا دل پرشد از تیمار پرکن جام را ،،بر کف ما نه سه باده گردش اجرام را

ای ساقی دل از غم و اندوه پر شد،  جام می رو پر کن

و سه پیاله شراب که از بین برنده ی جُرم ها  (بدی و گناه و پلشتی) است به من بده. [شایدم جِرم ها درست  باشه، البته جرم در معنی چرک و کثیفی و ...]

(درباره سه پیاله باده بین ادبا گویا اختلاف نظر وجود داره، میتونید به حاشیه‌ی  غزل ۲۲۵ حافظ از سایت گنجور مراجعه کنید. دو تا تفسیری که در ادامه میارم از همونجا برداشتم.

 "سه پیاله ٔ شراب که بوقت صبح نوشند و آن شوینده ٔ غمها و شوینده ٔ فضول تن و مزیل کدورت بشریات باشد."
"اولین جام شراب تشنگی و خماری را زایل میکرده دومی در هضم مؤثر بوده و سومی شادی اور بوده است" )

انقدر اختلاف نظر در تفسیر این مدل شعرها هست که بنظر بنده  همون بهتر که خواننده از ظن خودش یار شاعر بشه و سعی کنه از شعر لذت ببره تا اینکه بگرده ببینه منظور واقعی شاعر  چی بوده.  به قولِ خودِ شاعر: دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ/
ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ

به گمونم اینجور باشه که:

دل  پر شد از: نمیخوام  دیگه

جام:  لیوان، پیاله

کف: دست

نه:  ،بنه، بگذار  

سه باده: سه  نوش( از ایین می خوری)

گردش اجرام را:  شب و روز 

ساقیا دل پر شد از تیمار پر کن جام را// بر کف ما نه سه باده گردش اجرام را

در دوره قدیم اصطلاحی وجود داشته به نام سه باده که در فارسی ستا میگوند. به معنی این= عقیده داشتند در  صبح دم  سه جام شراب میخوردند بخاطر اینکه معده را بشوید و غم ها را برطرف کند.

نوشیدن شراب در سه جام پی در پی از آداب میگساری در روزگاران قدیم بوده.

معنی عامیانه= دل من رو از با سه جام پی در پی عاری از غم وغصه کن