یکی از مقدسات ایرانی (سرو کاشمر)

می بایست حقیقت باشد . چراکه نماد و سمبل ایران بوده و مانند سایر نمادها ، ویران و نابود شده تا اثری از  آئین ایران و ایرانی   نماند . 

اما در صوفی گری ایرانی و در اشعار فارسی این بزرگان ، از سرو با نامهای

' سرو روان ' ، ' سرو سهی ' و 'سرو'، بسیار آمده که منظور نورِ درخشان مه مانند در دل هست . 

سرو، نماد مقاومت و پایداری است . 

هر ایرانی اصیل ، یک سرو در دل خود دارد .

و بزرگان ، راه رسیدن به این سرو روان را به ما آموخته اند .  

باغ سلام می‌کند، سرو قیام می‌کند

سبزه پیاده می‌رود، غنچه سوار می‌رسد