با این حجم از تهاجم زبانی-فرهنگی به ایران چه باید بکنیم؟ چرا هیچکس اهمیتی نمیده؟

با درود، من زبان و ادبیات انگلیسی خوندم در دانشگاه. به یاد ندارم حتی یک بار  با همکلاسی ها و دوستان در خارج از کلاس، در گپ های دوستانه و… اصلا واژه ای انگلیسی رو به کار برده باشیم(مگر در مواردی که در جامعه جا افتاده و برابر فارسی درستی نداره). اما در جامعه کسانی که فرق he  و she  و have  و has  رو نمیدونن، مدام از واژه های انگلیسی بی مورد در گفتگوها استفاده میکنن.

 ما که درسش رو خوندیم، از نوجوانی انگلیسی کار کردیم و مدام درحال خواندن و‌شنیدنش هستیم باز چنین کاری رو انجام نمیدیم!!

اما حالا کل کشور  رو که نگاه میکنی، از نام انگلیسی برندهای ایرانی(!!!!) که حالا مثل قارچ پر شدن و درحال رشد هستن گرفته تا تبلیغات مجازی، تلوزیونی، بنرها، تبلیغات محیطی شهری و… به شکل وحشتناکی داره  واژه های انگلیسی و  نمودهای فرهنگی خارجی و…  استفاده میشه و هیچکس هیچ برخورد یا انتقادی نمیکنه! 

در گفتگو های میان مردم، واژه هایی از زبان انگلیسی به کار میره که در فارسی از پیش، شکل زیباترش رو داشتیم و به کار میبردیم و حالا با خواست و اراده خود مردم و جامعه داره کنار گذاشته میشه!

نمونه رفتارها، جشن ها، سبک زندگی، حتی طرز فکر و اندیشه(!!)  با ریشه و بنیاد خارجی (که الگوبرداری ها هم به شکل عجیبی فقط خلاصه شده در کشورهای غربی مثل آمریکا، کانادا)، روز به روز بیشتر میشه!

چه باید کرد؟ چرا هیچکسی به این زنگ خطر زبانی-فرهنگی و اجتماعی اهمیت نمیده؟ چرا خود مردم تلاشی نمیکن؟

غیر از اینه که صدها سال پیش بزرگانی مثل فردوسی سال ها رنج کشیدن تا زبان فارسی رو دوباره زنده کنن؟ و با همه این تلاش ها، ما همچنان به دلیل تسلط زیادی که زبان بیگانه ی عربی بر ما داشت، نتونستیم خیلی از واژه های عربی رو از زبانمون خارج کنیم. 

و آیا غیر از اینه که زبان ملی به نوعی نخستین سپر هویت ملی یک کشور ، اگر نابود بشه و دستخوش دگرگونی های سنگین قرار بگیره، هویت یک ملت دچار به هم ریختگی و در نهایت فروپاشی میشه؟ چرا الان به شکل خودآگانه کمر همت به نابودی زبان و فرهنگ خودمون بستیم و هیچکس هم هیچ کاری نمیکنه؟!