٥ پاسخ
درود🙏
«نَفْس» و «رَوان» هر چند که در فارسی گاهی بهجای یکدیگر بهکار میروند و به عبارتی مترادف هم می شوند، اما تفاوتها و توفیرهایی دارند:
نَفْس واژهای عربی است و در عرفان به گوهر زنده، گفته میشود؛ یعنی همان حقیقتِ درونی که بدن را زنده نگه میدارد و منشأ ادراک و اراده است.
و خب در مورد روان:
رَوان، واژهی فارسی است و برابر با جان و روح می باشد؛ یعنی همان چیزی که پس از مرگ از بدن جدا میشود.
با این تعریف ها، پس: هر دو به گوهر درونی و غیرمادی انسان اشاره دارند،
اما «نَفْس» بیشتر اصطلاحیِ فلسفی و دینی است،
و «رَوان» بیشتر واژهای ادبی و فارسی برای همان مفهوم.
پس هم مترادف هم می باشند و هم تعاریفشان با هم توفیر دارد
قسمت روشن ذهن که دل نام دارد محل یادآوری است .
آگاهی یا دانستگی از موضوعات در دل پدیدار می شود .
خود ، یعنی ذهن .
من یا نفس ، مجموعه خاطرات رحم مادر تا لحظه مرگ کالبد فیزیکی است.یعنی برنامه ای که روی ذهن قرار می گیرد .مانند باورها، احساسات ، قوانین اجتماعی ، مذهب ، زبان و ....
روان ، آن یادآوری خاطره از حس و احساس و فکر و.... که الان ، در این لحظه در حال یادآوری است . اکنون و در این لحظه در حال جاری شدن و روان شدن به دل هست تا در ذهن ، دانستگی / آگاهی پدیدار شود .
روان ، یعنی کدوم احساس ، فکر ، شخصیتِ ' من ' ، الان در سطح هست و' خود ' با آن همزاد و همپندار و هم هویت شده .
به'عامل روان ' در ابادیس مراجعه کنید .
روح با روان کاملا تفاوت داره
نَفس -با اینکه در لغتنامه بر معانی خون و جان و تن و جسدو جسم و ذات و روح و روان آمده است ، ولی در کل به معنی جوهر اصلی وجود و مایه حیات و ثابت.
در روانشناسی روان بر معنی خلق و خوی و خصلت و منش و رفتار فرد دلالت می کند و وابسته به محیط هستش و در معرض تغییر هست و انعطاف پذیر.
خیر، یکی نیستند؛ روح جنبهی الهی و ابدی دارد، درحالیکه نفس بیشتر به جنبهی انسانی و متغیر (با تعلق به جسم) اشاره دارد.