بررسی لغت "برملا"

چه بهتر که خودش معنی و مفهوم خودش و رسونده داداشم ، 

مشکل جاییکه معنی و مفهوم آن مشخص نیست و حمله هوایی انجام خواهد شد ، 

آژیر خطر یکی از موارد برملا کردن بود ، ولی موضوع برملا کردن نیست ، داستان اینه که چه کسی  برملا کننده ست ، آیا در لحظه می‌تواند برای همه موجودات حساس علایم انحصاری بفرستد ، حصر ، ۲۹۸ 

رحمن ۲۹۸   ، 

برملا بعنوان فعل آشکار شدن، درز کردن و گشوده شدن راز هست و می تواند این فعل آشکار شدن  برعام صورت بگیرد که منظور شخص یا اشخاص غیر خودی و خارج از نفرات درجریان راز و  سر هست. پس( برملا  ) بر فاش شدن و نشر و درز   راز و سر دلالت دارد ولی  (برعام) بر نفرات خارج از دایره محرمانگی   و رازداری اشاره دارد.

سلام و عرض ادب 

ملأ چند معنی دارد:

یکی فعل است که کاری با آن نداریم.

یک معنی: پُری. ملأ و خلأ: پری و تهی بودن

معنی دیگر: انجمن، گروه، محفل، جمع

این‌طور برمی‌آید که در ملأ عام این معنی را دارد: در جمع مردم...

در عربی داریم: علی الملأ یعنی آشکارا، فاش که ما ترجمه‌اش را فارسی-عربی استفاده می‌کنیم: بر ملا 

در واقع یعنی نزد مردمان، در انظار، پیش چشم همه. به این شکل علنی و فاش از آن تعبیر می‌شود.

✅ بله، برملا از بر + ملأ (عربی، به‌معنی مردم) ساخته شده.

✅ درست همینه. یعنی چیزی علنی و جلوی چشم مردم شد.

✅ می‌تونیم بگیم. ولی برملا توی فارسی امروز خودش یه واژه‌ی جاافتاده‌ست که همون معنی رو میده. دیگه نیاز به فعل توضیحی نداره.

✅ چون با گذر زمان، ترکیب بر ملأ تبدیل به واژه‌ی مستقل برملا شده که معنی کامل آشکار شدن رو میرسونه.

✅ خلاصه:

برملا = آشکار / فاش / علنی

(ساخته‌شده از بر + ملأ)

📚 منبع: فرهنگ معین، دهخدا، عمید، واژه‌یاب.

عبارت "بر ملا شدن" به معنای آشکار شدن، فاش شدن یا علنی شدن چیزی است که قبلا پنهان یا مخفی بوده است. ریشه این عبارت به زبان فارسی برمی‌گردد و از دو بخش تشکیل شده است: "بر" که به معنی روی، آشکار و علنی است و "ملا" که به معنای آشکار کردن یا نشان دادن است. در مجموع، این عبارت به معنای آشکار شدن و نمایان شدن چیزی است که قبلا پنهان بوده است. کلمه ملا از فعل "ملا کردن" گرفته شده است که به معنای آشکار کردن، نشان دادن و افشا کردن است. در این عبارت، "ملا" به عنوان یک فعل مجهول استفاده شده و به معنای آشکار شدن است.

در حالیکه ملأ معمولا با «عام» بکار می‌رود و در لغت‌نامه دهخدا مقابل «ملأ عام» چنين آمده است: در معبر. در کوي و کوچه. پيش همه. و عميد چنين نوشته است: محل اجتماع گروهي از مردم‌.