دشت و " دَمَن " هممون شنیدیم درست؟؟ ولی تا حالا دقت کردن دمن یعنی چی؟

چشم ، عرض میکنم خدمتتون. ❌خود را همای دولت خوانند و غافلند ///کِالاّ غراب ریمن و جغد دمن نیند. خاقانی❌ 
دمن معانی زیادی داره ،مثال همین ها که تو دوتا پاسخ فرمودین کامل درست بودن. غیر از این ها به معنی (دشنام و ناسزا - کهنه شدن و پوسیدگی -کثرت یه چیزی "زیاد" و...اما یکی از بهترین معنی هاش معنی مخروبه هستش که زیبایش به اینه که با بقیه ی مخروبه ها یه فرقی داره) در دوران قدیم که زندگی زیاد کوچ نشینی و ... بوده و خب قاعدتا مردم سعی میکردن تو دشت ها به خاطر حاصلخیزی و... زندگی کنن.فکر کنین دوتا قبیله ی کوچ نشین یه گل پسری از قبیله ی مثلا شما عاشق یه خانوم عزیزی از قبیله ی ما شده.زمان کوچ که می شده و پسر عاشق قبیله ی شما میومدن معشوقو ببینن و تلگرامم نبوده .یهو میدیدن که وای این قبیله رفته و فقط یه بقایا و متروکه ای ازشون مونده.اون خرابه ی متروکه اسمش " دمن😓😔" خونده می شده بین شاعرای عزیز ما 🙏

کلمه‌ی دَمَن رو همه‌مون شنیدیم، مخصوصاً تو ترکیب معروف دشت و دمن. ولی شاید کمتر کسی دقیق فکر کرده باشه که واقعاً دمن یعنی چی...

دمن یعنی دامنه‌ی کوه یا همون جایی که کوه تموم میشه و زمین صاف و سرسبز شروع میشه. یه جورایی میشه گفت اون قسمت خوشگل و باصفای طبیعته که گل و سبزه و رودخونه جمع شدن دور هم.

حالا چرا این کلمه خاصه؟ چون تو شعرای فارسی، مخصوصاً عاشقانه‌ها، دمن شده نماد عشق و خلوت شاعرانه. انگار جاییه که دل گم میشه، حرفای قشنگ زده میشه، آدم خودش رو پیدا میکنه. مثلاً یکی میگه: بزن بریم دشت و دمن، ولی ته دلش میگه: بزن بریم یه جایی که دلم باهات آروم بگیره.

دشت یعنی زمین صاف، دمن یعنی کنار کوه. این دوتا با هم می‌شن یه تصویر کامل از طبیعت. شاعرامونم خب عشقشون می‌کشیده اونجا شعر بگن دیگه، جای قشنگ، حال خوب، یه عالمه الهام.