گستره زبان پارسی

درود 

از پاسخ شما سپاسگزارم ولی پاسختان درست نبود

جواب صحیح گزینه۴،هرسه گزینه است.ید همریشه با یدمان پهلوی،باب همریشه با ببا پهلوی و اب هم همریشه اپا پهلوی است.

کلا ۸۰درصد واژگان عربی وام واژه هست

سؤال خیلی جالبیه چون دقیقاً مرز زبان‌شناسی و ریشه‌شناسیه، و آدمو وسوسه میکنه که بگه: خب آخه عربی اینا رو از کجا آورده؟ شاید از ما! 😅

🧐 چرا؟

واژه‌ای اصیل عربیه. با اینکه شباهتی با دست پارسی داره، ولی ریشه‌ش از ریشه‌ی ثلاثی ی-د-ی در عربیه و در پارسی باستان یا اوستایی ربطی بهش پیدا نشده.

اینجا نکته داریم 👇

کلمه‌ی باب خیلی از پژوهشگرها معتقدن از پارسی باستان یا میانه گرفته شده. در فارسی باستان واژه‌ی «دروازه» به شکل‌های گوناگون مثل «دَرَبانا» یا حتی واژه‌ی «بَوَر» (bar) اومده که تو تطور زبان ممکنه به «باب» رسیده باشه. خیلی از واژه‌های مربوط به معماری، مثل «ایوان»، «طاق»، «رواق» و حتی همین «باب»، از زبان‌های ایرانی وارد عربی شدن، مخصوصاً تو دوره‌ی ساسانی.

واژه‌ایه که تو سامی‌های دیگه هم هست؛ مثلاً در عبری می‌گن Av (همون Avraham=ابراهیم) یا در آرامی و سریانی هم اومده. بنابراین ریشه‌ش به زبان‌های سامی برمیگرده، نه فارسی.

📌 فقط واژه‌ی باب احتمالاً ریشه‌ی ایرانی داره، بقیه نه.

(البته... حالا اینکه «پدر» همیشه از «بابا» شروع می‌شه یه چیز دیگه‌ست، ولی ریشه‌ی زبانی اون جداست 😄)

📚 منبع خوشگل و کاردرست:

برای این مدل سؤال‌ها، بهترین منابع فارسی:

• کتاب ریشه‌شناسی واژه‌های فارسی از حسن انوری
• سایت واژه‌یاب (بخش دیکشنری دهخدا و معین رو با هم نشون می‌ده)
• اگه بخوای خارجی بخونی، کتاب Etymological Dictionary of Persian از Gherardo Gnoli هم خیلی حرفه‌ایه

اب : این کلمه به معنای «پدر» است و در زبان فارسی باستان و اوستایی هم مشابه آن وجود دارد (مانند «ابا» یا «ابا-» در فارسی قدیم). بنابراین این کلمه ریشه پارسی دارد و در عربی به صورت «أب» وارد شده است.