اطلاعات عمومی و زیستی

سؤال خیلی خوبی پرسیدی، و خب راستش یه‌کم هم مرز بین زیست‌شناسی و اخلاق رو قلقلک می‌ده!

ببین، توی دنیای حیوانات، مخصوصاً پستانداران، جفت‌گیری بین خواهر و برادر (یعنی همون‌هایی که از یه پدر و مادر به دنیا اومدن) می‌تونه اتفاق بیفته، ولی خیلی وقت‌ها طبیعت خودش یه جور فیلتر می‌ذاره که جلوی این کار رو بگیره.

مثلاً:

خیلی از پستاندارها (مثل میمون‌ها، فیل‌ها، گرگ‌ها) از راه بو یا رفتارهای اجتماعی، می‌فهمن که کی باهاشون نسبت داره. و معمولاً با اونا جفت‌گیری نمی‌کنن. یه‌جور غر instinct درونیه.

در خیلی از گونه‌ها، یکی از جنس‌ها (مثلاً نرها یا ماده‌ها) وقتی بالغ می‌شن از گروه اصلی جدا می‌شن و می‌رن یه جای دیگه جفت پیدا کنن. اینطوری احتمال جفت‌گیری با خواهر و برادر به‌شدت میاد پایین. مثلاً در شیرها یا شامپانزه‌ها این اتفاق می‌افته.

۳. اما... در اسارت یا شرایط غیرعادی

وقتی حیوانات در اسارت یا محیط‌های محدود باشن، و انتخاب زیادی نداشته باشن، ممکنه خواهر و برادر با هم جفت‌گیری کنن. چون طبیعتاً غریزه جنسی‌شون فعاله، ولی گزینه‌ای اطرافشون نیست. اینجا دیگه اون فیلتر طبیعی کار نمی‌کنه.

این اتفاق شایع‌تره چون بعضی پرندگان توانایی کمتری در تشخیص نسبت خونی دارن. به‌خصوص اگه در محیط بسته باشن.

نه خیلی. توی طبیعت آزاد، معمولاً این اتفاق نادره، چون هم انتخاب زیاد دارن، هم طبیعت یه‌جورایی براشون هشدار می‌فرسته. ولی در اسارت؟ آره، امکانش هست.

پ.ن: واسه انسان که دیگه تکلیف روشنه... طبیعت و فرهنگ و قانون همه با هم می‌زنن توی پَکِت اگه بخوای همچین کاری کنی!

بریم یه مستند «بی‌بی‌سی ارث» ببینیم بلکه بیشتر یاد بگیریم، یا نه... اصلاً بریم یه هندونه بخریم، تابستونه!