گستره تمدن پارسی

حکومت زنگبار در جزیره‌ای واقع در ساحل شرقی قاره آفریقا قرار داشت. این جزیره در نزدیکی شهر دارالسلام در تانزانیا امروزی واقع است و در اقیانوس هند قرار دارد.

• تاریخچه و تشکیل:
  زنگبار در قرن دهم میلادی با مهاجرت گروهی از ایرانیان شیرازی به این منطقه شکل گرفت و این مهاجران تأثیر زیادی بر فرهنگ و تاریخ زنگبار گذاشتند3. در قرن پانزدهم پرتغالی‌ها این منطقه را تسخیر کردند، اما در سال ۱۶۹۷ اعراب عمانی پرتغالی‌ها را بیرون کردند و حکومت را در دست گرفتند.
• سلطان‌نشین زنگبار:
  این حکومت به صورت یک سلطان‌نشین از سال ۱۸۵۶ تا ۱۹۶۴ میلادی وجود داشت. در این دوره، زنگبار تحت حاکمیت سلطان‌هایی از خاندان عمانی بود و تا پیش از استقلال، تحت قیمومیت بریتانیا قرار داشت.
• جمعیت و فرهنگ:
  جمعیت زنگبار شامل بومیان آفریقایی، عرب‌ها، شیرازی‌ها (با نسب ایرانی)، و آسیایی‌ها بود. ساکنان عرب عمدتاً ثروتمندان جزیره بودند و گروه‌های قومی مختلف در آن حضور داشتند.
• استقلال و انقلاب:
  در دسامبر ۱۹۶۳ زنگبار استقلال یافت و به سلطان‌نشین مستقل تبدیل شد. اما در ژانویه ۱۹۶۴ یک شورش خونین توسط سیاهپوستان علیه حکومت سلطنتی رخ داد که منجر به سقوط سلطان‌نشین و تشکیل جمهوری زنگبار شد. این انقلاب با خشونت‌های قومی همراه بود و بسیاری از عرب‌ها و هندی‌ها کشته یا مجبور به ترک جزیره شدند.
• اتحاد با تانگانیکا:
  چند ماه پس از انقلاب، زنگبار با تانگانیکا متحد شد و کشور تانزانیا را تشکیل دادند. با این حال، حکومت عبید کرومه در زنگبار تا سال ۱۹۷۲ با حکومت استبدادی و تبعیض‌آمیز علیه اقلیت‌ها ادامه یافت.
• پیشینه شیعی:
  گروهی از مهاجران شیرازی ایرانی که به احتمال شیعه بودند، در قرن دهم میلادی به زنگبار آمدند و امپراتوری زنج یا زنگ را پایه‌گذاری کردند که مرکز آن کیلوا بود. این گروه نقش مهمی در شکل‌گیری اولیه حکومت و فرهنگ زنگبار داشتند.

حکومت زنگبار یک سلطان‌نشین بود که در جزیره زنگبار واقع در ساحل شرقی آفریقا شکل گرفت و تحت تأثیر ایرانیان شیرازی، پرتغالی‌ها و اعراب عمانی قرار داشت. این حکومت در قرن نوزدهم و بیستم تحت قیمومیت بریتانیا بود تا اینکه در ۱۹۶۴ با یک انقلاب به جمهوری تبدیل و سپس به تانزانیا پیوست.