قرآن کریم ترجمه و تفسیر

این آیه که به شکل مشابه در قرآن تکرار شده مخاطبش عموم زن و مرد هست . و اشاره می‌کنه که کسی نمیتونه هم با خدا باشه و هم بی خدا.  نمیتونه هم خدا پرست باشه و هم دنیا پرست.

هر کس فقط یک دل داره و این دل هم یا با حق هست و یا باطل.

اگر طرف حق باشه میشه مومن

اگر طرف باطل باشه میشه کافر

اگر هر دو رو با هم بخواد میشه مشرک

و اگر دمدمی گاهی اینطرفی و گاهی اونطرفی باشه میشه منافق.

در ظاهر شاید به نظر بیاد که فقط درباره‌ی مردها صحبت شده، ولی در عربی کلاسیک (و در زبان قرآن)،

"رَجُل" گاهی به معنای "انسان" هم به کار می‌ره، به‌ویژه وقتی سیاق آیه بیشتر ناظر به ساختار اجتماعی یا نوع خاصی از مخاطب باشه.

اما اینجا یه نکته‌ی مهم‌تر هست:

زمینه‌ی نزول آیه مهمه.

برخی از مفسران (مثل طبری و فخر رازی) گفتن:

این آیه ناظر به باور جاهلی بوده که یکی از مردان قریش (ابو معیط یا کسی شبیه او) ادعا می‌کرد که درونش دو قلب داره — یکی با پیامبر، یکی با قریش!

آیه در رد این ادعا و این دوگانگی نفاق‌گونه نازل شد.

یعنی استفاده از "رَجُل" به خاطر اون مصداق خاص و مردانه بوده، نه به معنای استثنا کردن زن‌ها.

در منطق قرآن، انسان‌ها یک دل بیشتر ندارند، چه زن چه مرد.

شاید بشه گفت:

> «نه خدا در درون هیچ انسانی دو دل قرار داده؛ چون دو دل، یعنی دو جهت، یعنی دو وفاداری، و این با اخلاص سازگار نیست.»

۲. «جوف» یعنی چی؟ چرا نگفت «صدر» یا «قلب»؟

جَوف در عربی یعنی:

> فضای درونی و خالی بدن، مخصوصاً ناحیه‌ی میان سینه و شکم.

یک واژه کلی‌تر از «قلب» یا «صدر» است و به فضای «درونی‌ترین بخش» اشاره دارد.

استفاده از «جوف» یعنی تأکید بر:

عمق وجود انسان،

جایی که تصمیم‌ها و نیت‌ها شکل می‌گیرن،

نه صرفاً عضله‌ی فیزیکی قلب، بلکه جایگاه باطنی «جهت و گرایش».

---

جمع‌بندی تفسیری:

خدا می‌فرماید:

 «در درون هیچ انسانی (با تأکید بر مصداق مردانه در نزول) دو قلب قرار نداده‌ام»

تا بفهمانَد:

انسان نمی‌تونه همزمان در دو جهت باشه.

نفاق و دوگانگی در دل، با فطرت توحیدی ناسازگاره.

ایمان واقعی، تمرکز دل به یک‌سو است: سوی خدا.