تفسیر قرآن . سوره فلق .

همیشه با گره زدن مو یا ریسمان نیست بلکه گاهی از انواع قفل هم استفاده میکنند.

تبليغات سوء، جوسازى‌، سخن چينی، جاسوسی و شايعه‌ سازی، نمونه هايی از «النَّفَّاثاتِ فِي الْعُقَدِ» است، کینه و نفرت و حسادت بهشون انگیزه میده تا متوسل به سحر باشند.  يعنی می‌دمند  تا گره و بستگی ایجاد کنند. وقتی انسانی قدرت جسمی و ذهنی خود را در اختیار شیاطین  قرار میدهد . به شیاطین قدرت میدهد در کار بندگان خدا بستگی و گره ایجاد کند.در این حالت شیاطین از نیروی اراده و ذهن ساحر یا ساحره  کمک میگیرند.

در علم امروزی ما یک چیزی بنام لوپ ذهنی یا همان گره ذهنی داریم . 

ما دو نوع جادو داریم ؛ 

جادوی سفید و جادوی سیاه .

جادوی سفید ، آدمی را بسمت نور   و انسان شدن هدایت می کند .

جادوی سیاه ، آدم را بسمت تاریکی و حیوانی شدن .

ابزار جادو می تواند تصویر ، شعر ، سوال ، سخن ، باور ، فکر  و ... باشد .

اما جادوگران که الگوها و نمادها و سمبلها را در مغز و بدن و ذهن آدمی می شناسند 

با ایجاد ابزار جادو ، در ذهن و دل و مغز شخص ، یک گره و لوپ ایجاد می کنند 

تا شخص نتواند واقعیت موجود و حقیقت غائی را تشخیص دهد و در اندیشه و افکار خود گیر می کند . 

در یک لوپ   یا چرخش بی پایان در ذهن و اندیشه خود گرفتار می شود . 

آدمی دچار این توهم می شود که زندگی همین هست که سیستم متریکس دارد به او القا می کند .

پول ، موفقیت ، قدرت .

پس این آیه ، بسیار پر مغز تر و عمیق تر از معنای ظاهری آن است و تنها مربوط به آن زمان نیست . 

جادوی زمان حال ، همان الگوها ، مدها ، لباسها ، آرایش ها ، ترا جنسیتها ، آزادی عقاید بر پایه تلقینات خود جادوگران امروزی و  ... است که آدمی را در لوپ و گره خواهشهای نفسانی گیر می اندازد و اجازه نمی دهد تا آگاهی آدمی گسترده شود و در گره و لوپ دنیا و لذت جوئی اسیر می شود .

منظور از "دمندگان افسون در گره‌ها" در آیه ۴ سوره فلق، زنان جادوگر یا افسونگران هستند که با استفاده از جادو و افسون، به گره‌های ایجاد شده در رشته‌ها می‌دمند. این عمل به عنوان یک نوع جادوگری در نظر گرفته می‌شود که با دمیدن همراه با مقداری آب دهان به گره‌ها، سعی در تأثیرگذاری بر ذهن و زندگی افراد دارند. این عمل به عنوان یک عمل شیطانی و زیان‌آور تلقی می‌شود که می‌تواند پیوندهای انسانی را سست کند. این عمل معمولاً برای ایجاد آسیب یا اختلال در زندگی افراد به کار می‌رود و نماد شرارت و توطئه است.

"دمندگان افسون در گره‌ها" اشاره به ساحران و جادوگرانی دارد که با دمیدن همراه با وردخوانی روی گره‌ها، سحر و جادو انجام می‌دادند.

دقیقاً چه می‌کنند؟
گره‌هایی در ریسمان می‌زدند و هنگام دمیدن، وردهای سحرآمیز می‌خواندند تا تأثیر جادویی بگذارند.

این آیه پناه‌جویی از شر سحر و جادو است، به‌ویژه آن نوعی که با دمیدن و وردخوانی همراه است.

به نام   پروردگار

منظور زنانی که(جادوگر/ساحره )بودند  . دلیل گذاشتن این نام برای این است که  آنها با خواندن ورد یا افسون بر هر گره‌ای که به ریسمان می‌زدند فوت می‌کردند تا گره و (بسته بودن)در کار آنها ایجاد کنند یا  سحر و جادو وطلسم سازی  انجام می‌دادند.

در آیه ۴ سوره فلق، «دمندگان افسون در گره‌ها» به زنانی (و گاه مردانی) اشاره دارد که در سحر و جادو، با دمیدن و خواندن وردهای خاص بر گره‌هایی که در ریسمان یا نخ زده‌اند، قصد تأثیرگذاری بر فرد یا واقعه‌ای را داشته‌اند. این کار بخشی از آیین‌های جادوگری بوده است.

دقیق و کوتاه:

یعنی جادوگرانی که با خواندن افسون و دمیدن بر گره‌ها، می‌خواستند از راه سحر، تأثیر منفی بر دیگران بگذارند.