زبان انگلیسی ترجمه و گرامر

بله، از نظر عملیاتی و تاریخی، انتخاب نسبتاً مناسبی بود. چرا؟

1. گسترش استعماری بریتانیا باعث شد زبان انگلیسی در قرون ۱۸ تا ۲۰ در بسیاری از مناطق دنیا رایج بشه.

2. نفوذ فرهنگی و اقتصادی آمریکا در قرن ۲۰ هم این روند رو تقویت کرد—سینما، علم، تجارت، فناوری، اینترنت...

3. انگلیسی زبانی با گرامر نسبتاً ساده (در مقایسه با فرانسه یا آلمانی) هست. صرف افعال پیچیده نداره مثل اسپانیایی یا عربی.

4. از همه مهم‌تر، امکان یادگیری و ابزارهای آموزشی گسترده‌ای داره. از اپلیکیشن گرفته تا آموزش در مدارس در تمام دنیا.

---

اگر زبان دیگه‌ای انتخاب می‌شد، کدوم بهتر بود؟

از دید منصفانه و بدون تعصب، چند گزینه محتمل بودن:

1. فرانسه

تا قرن ۱۹ زبان دیپلماسی جهانی بود. اما گرامر پیچیده و استثنائات زیادش، یادگیری رو سخت می‌کرد.

2. اسپرانتو

زبان مصنوعی طراحی‌شده برای ارتباط بین‌المللی، بدون استثناء و منطقی. اما چون "هیچ‌کس به طور طبیعی" باهاش حرف نمی‌زنه، هیچ کشوری اون رو جدی نگرفت.

3. چینی (ماندارین)

جمعیت زیاد، قدرت اقتصادی بالا. اما نوشتار پیچیده و تنالیته‌ی گفتاری یادگیری رو برای غیر بومی‌ها بسیار سخت می‌کنه.

4. عربی یا اسپانیایی

هر دو گسترده‌ان، ولی صرف افعال و قواعد سنگین دارن. و در برخی فرهنگ‌ها یادگیریشون با سیاست یا مذهب گره خورده.

---

نتیجه‌گیری شخصی:

انگلیسی به‌خاطر ترکیب فرصت تاریخی، نفوذ رسانه‌ای، و سادگی نسبی تبدیل به زبان بین‌المللی شد. اگه همه چیز از اول قابل طراحی بود، شاید اسپرانتو منصفانه‌ترین گزینه بود، ولی جهان همیشه بر پایه منطق پیش نمی‌ره.