معنی اسفارصفت چیست؟

واژه اسفار  از   هر  مدلی  آمده  باشد  در  شناسایی  کاربن (فعل) آن  که سفر  باشد  میتوان به  این نکته  رسید

سفر  که به  معنای کوچ / جابجایی  / گذر  و ...  هست  در  اصل  از   سپر  آمده ( یعنی سپری  کردن / رد شدن / گذر کردن )    با    دِگریخت (تغییر )  پ  به  ف   به  سفر  ریخته( تبدیل) شد => اسفار  از  سفر آمده  نه  از   سوار ؛  واژ ه  سوار     از     س +  وار   آمده   یعنی      ز  +  وار   =  از   بالا      که    اشاره  به  بالانشستن   دارد ؛ مانند  آوار    که   اشاره  به  از بالا به پایین  دارد ؛ همچنین   وار    در    لاتین  یعنی  جنگ  و   آوار   ؛  یا  در  زبان مازندرانی به  باران     وارش   میگویند  که اشاره به   از بالا به پایین  آمده دارد یغنی  همان  وارانه و معکوس شدن

اگر این عبارت را در متن قرار می‌دادید، بهتر مشخص می‌شد که آیا منظور شما «اسفار صفت» به عنوان یک عبارت است یا «اسفار» به عنوان «صفت» است. در هر صورت در مورد خودِ کلمه اسفار مطالب زیر قابل ذکر است:

«اسفار» جمع «سَفَر» به معنای پیمودن مسافت برای كوچ كردن و ترك یك محل است. همچنین جمع سفر- به كسر سین- به معنای كتاب تورات، انجیل و شبیه این دو است.

نکته آخر اینکه اسفار همچنین اسم عربی و اسم پسر است. معنایی از قبیل سوار، سپیدی‌های روز، و مسافرت‌ها دارد.

اَسفارصِفَت واژه‌ای است که از ترکیب "اَسفار" (جمع سِفْر به معنی کتاب) و "صِفَت" (به معنی ویژگی یا خصوصیت) تشکیل شده است. این واژه معمولاً به چیزی اشاره دارد که مانند کتاب‌ها، پُر از مطالب و نوشته‌ها باشد یا حالت کتاب‌گونه داشته باشد.

در برخی متون ممکن است به کسی که زیاد کتاب می‌نویسد یا مطالعه می‌کند نیز اطلاق شود.