شعر ، اسرار نامه ، عطار

این بیت به مفهوم خودمحوری و خطرات ناشی از آن اشاره می‌کند و به خواننده یادآوری می‌کند که هویت‌های فردی و منیت می‌توانند به موانع بزرگی در مسیر زندگی و خودشناسی تبدیل شوند. شاعر  به طور کلی بر این نکته تأکید می‌کند که برای رسیدن به حقیقت و آن‌چه که فراتر از من و تو است، باید از این هویت‌های فردی فراتر رفت.

اشاره به امانت الهی که بر کوه نهاده شد و کوه از هم گسست