اشرف مخلوقات بودن انسان به چه معناست؟

همه موجودات و همه مخلوقات نزد آفریدگار شرفی دارند ، هیچ مخلوقی بی شرف نیست ، اشرف مخلوقات یعنی شریف ترین مخلوقات ، یعنی با آبرو ترین و با اعتبار ترین مخلوقات انسان است ،  

پادشاه کیهان ، برای اینکه تمام صفات خود را در یک مخلوق مشاهده کند ، و برای اینکه خوانندگان کتاب عالم هم بتوانند به تمامیت این کتاب و علم و قدرت نویسنده آن پی ببرند نسخه ای خلاصه شده ای نوشت و آنرا عالم صغیر نام نهاد و فرمود هرکس این نسخه را بخواند مرا شناخته است ، به این ترتیب انسان کامل ، اشرف مخلوقات شد، فافهم

طبق آیات قرآن كريم اشرف مخلوقات عالم، انسان است، چرا که براي هيچ موجودي جز خداوند به سجده افتادن مجاز نيست، در حالي كه طبق آیه ۳۴ سوره مبارکه بقره خداوند متعال به ملائكه مقربش دستور مي دهد كه براي انسان سجده كنند: و اذ قلنا للملائكة اسجدوا لآدم؛ ياد كن هنگامي را كه به ملائكه فرمان داديم براي آدم سجده كنيد.

در جاي خود ثابت شده كه اين سجده مخصوص آدم نبوده، چنانكه براي همه انسانها هم نيست. اين سجده براي انسانهايي است كه داراي و يژگي هاي خاص انساني باشند. مقام پيامبر عظيم الشان اسلام برتر و بالاتر از مقام آدم ابوالبشر(ع) است، پس سجده براي او هم بوده و به عبارت ديگر سجده براي آدم به خاطر همان مقامي است كه فرشتگان از آن بي اطلاع بودند و خداي تعالي آنها را با خبر ساخت. آن مقام هم مخصوص حضرت آدم نبود.

دليل ديگر بر اينكه انسان اشرف مخلوقات است، اين است كه خدا او را خليفه خود در زمين قرار داد، در صورتي كه چنين مقامي را به هيچ يك از موجودات اعطا نكرد: "و اذ قال ربك للملائكه اني جاعل في الارض خليفة؛ ياد كن وقتي را كه خدايت به ملائكه گفت مي خواهم در زمين جانشيني بيافرينم".دلايلي و جود دارد بر اينكه مقصود از خليفه جانشيني خداست، نه جانشيني براي گذشتگان و انسانهاي قبل ازآدم.

آيات فراواني نيز در قرآن دلالت دارد بر اينكه آفرينش آسمانها و زمين به خاطر انسان است. در سوره دخان آيات شريفه ۳۸ تا ۴۰ مي فرمايد؛ ما آسمانها و زمين و ميانه هاي آن دو را براي بازيچه نيافريديم ما آن دو را جز به حق نيافريديم، ولي بيشتر مردم نمي دانند. راستي روز قيامت ميعادگاه همه انسانها است. اين آيات برهان بر معاد و نبوت است، اگر معاد و نبوت حق نباشد، آفرينش آسمانها و زمين بي هدف است و نبوت و معاد هم در رابطه با انسان است. پس خلقت آسمان و زمين براي انسان است.

از نظر اديان الهي به نحو عموم و دين اسلام به طور خاص ارزش انسان به عمل اوست كه البته مقصود از عمل تنها حركت اعضا بر جوارح نيست، بلكه نيت و معرفت انساني را هم در بر مي گيرد. قرآن كريم مي فرمايد: براي هر انساني درجاتي است كه همان عمل اوست و خدايت ازآنچه مي كنند غافل نيست. طبق آيه شريفه ۱۳۲ سوره انعام براي هر انساني در طول عمرش درجات و مراتبي است كه اين مراتب را اعمال او مي سازد و نيز در آيه شريفه ۱۹ سوره احقاف مي فرمايد: براي هر فردي درجاتي است كه آن راعمل او مي سازد و خدا اعمالشان را به طور كامل به آنها ارائه خواهد داد و هيچ گونه ستمي به آنها نخواهد شد.

* بازنگری از سایت: 👇