این ابیات زیبا از غزل های آذربیگدلی را معنی کنید و مفهوم آنرا شرح دهید

سالک به دنبال آزادشدن از وهم و تخیل و باور و سنتها هست . چون تمام اینها در دل جمع شده و داره لحظه حال اونرو به گذشته و آینده می بره . 

می فرماید : هدف من / دل من رسیدن به آزاد شدن از اوهام هست .

امید وار هست زمانی که بر اثر مراقبه و مشاهده به نور درون می رسه ، آن نور جذبش کنه . 

(اگر مّنّت بمعنی من تو  را باشد ) 

اغیار یعنی هر آنچه که غیر از منِ مشاهده گر هست . زمانی که منِ مشاهده گر بخواد جذب نور بشه ، تمامی عاملهای روان و هر چه که غیر مشاهده گری است باید بیفتد تا مشاهده گر جذب نور بشه .

منظور شاعر این هست که عاملهای  روان و خواهشهای دل ، میخوان زمانی که من به تو ( نور ) می رسم ، اونها هم  واردو جذب نور بشن ولی این نشدنی است . گمان می کنندکه اینگونه هست ( اونها که نمی رسن) ولی امیدوارم آنچه که اونها فکر می کنن که من به تو می رسم درست از آب در بیاد .

👈 بزرگان جذب شدن به نور رو حتی اگر برای لحظه ای باشد به مانند لب گرفتن از معشوق تشبیه کرده اند و به آن لب شکر گویند و زمان ورود به نور را شکرستان ، گلشن گویند . 

می فرماید : باز امشب جذب نور نشدم و دلم خون شد / زخم شد . دردش گرفت .

خدایا اون لب / نور رو نمکین و تو دل برو بکن تا دل موجباتی رو فراهم کنه تا من جذبش بشم .

دیشب که ان نور/ مه / قمر موزون و پایدار رو از دست دادم و نشد که جذبش بشم ، دل خون شد. 👈 دل در قلب قرار دارد و زمانی که مشاهده گر به نقطه جذب می رسد ، خون در دل بسیار بسیار کم گردش می کند . یعنی دل تحت تاثیر بدن و هورمون بدن دیگر نیست . دل از حس های بدن و هورمون بدن و حتی اندیشه خالی شده . حالا با برگشت از حالت بی فکری و عدم خواهش در دل در زمان حضور داشتن ، دوباره خون به دل باز می گرده .

حالا دوباره دین به دل برگشت و انرژی جان پیرو دین شد .

یعنی در زمان حضورو ساعتهایی که به مشاهده نشسته بودم، جان / مه که از تمام باورها و اندیشه ها جدا شده بود  ومانند یک گوی نورانی شده بود   زمانی که برگشتم دوباره در آن هنگام دین/ اصول اخلاقی تمام دلم رو فراگرفت   و دوباره نورِ جان صرفِ دینداری شد . 

یعنی بخاطر اینکه دنبال رها شدن بودم و دین   و اصول رو رها کرده بودم  ، باشد تا این نور جان دوباره به دین برگردد . یعنی نور جان  دوباره دل رو برای دینداری روشن کنه و دل  سرگردان نشه . 

شاد باشید

تو ببیت ااخر ممیگه ددین ااسلام ددر ااین ددوران ططاغوتی ززمان شاه دداره ااز ببین ممیره بباید ججانمان ررا ففدای ددین ککنیم