این کدام بیت مولوی است

این جمله به یکی از ابیات معروف مولانا جلال‌الدین رومی اشاره دارد:

اما اگر بخواهیم عبارتی نزدیک‌تر به مفهوم “جذب شدن خاموش به چیزی که واقعاً دوست دارید” پیدا کنیم، این بیت از مولوی نیز بسیار به مضمون جمله نزدیک است:

(این بیت در برخی منابع به مولانا نسبت داده شده است، اما در دیوان شمس به شکل دقیق پیدا نشده است.)

به‌طور کلی، مضمون جمله در ارتباط با فلسفه جذب شدن به اشتیاق درونی و راهنمایی عشق در مسیر زندگی است که در اشعار مولانا بسیار دیده می‌شود.

به گمانم برداشتی ازین رباعی دیوان شمس باشد

گر راه روی راه برت بگشایند

ور نیست شوی به هستیت بگرایند

ور پست شوی، نگنجی در عالم

وانگاه تو را بی تو به تو بنمایند

این جمله به این بیت از مولوی اشاره دارد:

"بگذار که تو را به کشش عجیب آنچه که واقعاً دوست داری، به سکوت بکشد. آن تو را به بیراهه نخواهد برد."

بیت مورد نظر در دیوان شمس مولوی است و مفهوم آن به نوعی در تأکید بر پیروی از تمایلات و علاقه‌های درونی انسان است که در نهایت به او راه درست را نشان می‌دهد. این جمله به‌ویژه در مفهوم عشق و هدایت درونی است که مولوی به آن اشاره کرده است.

سلام وقت شما بخیر.

این جمله  به عنوان یه ترجمه آزاد و شاعرانه از مفاهیم موجود در اشعار مولوی شناخته میشه، امّا تطابق دقیق با یه بیت خاص از مولوی نداره. این جمله بیشتر به مضامین عرفانی و عاشقانه‌ای که در آثار مولوی، به ویژه در مثنوی معنوی و دیوان شمس، وجود داره؛ نزدیکه.

در حالت کلی به اهمیت پیروی از عشق حقیقی و صدای درونی تأکید می‌کنن.

در نتیجه، این جمله بیشتر به عنوان یک تفسیر یا بازنویسی مدرن از مفاهیم مولوی در نظر گرفته میشه  تا یک ترجمه تحت‌اللفظی از یک بیت خاص.

ولی خب بیشتر بیشتر به این بیت نزدیکه:

"بکش آن را که تو را می‌کشد
و برو آن جا که تو را می‌برد"

چون داره از نیرویی درونی حرف می‌زنه که آدم رو به سمت چیزی که واقعاً دوست داره میکشونه، بدون اینکه گمراهش کنه.

این جمله‌ای که دادی، اغلب در اینترنت به عنوان نقل قولی از مولانا (Rumi) معرفی می‌شه، اما در واقع بیت دقیقی از اشعار مولانا به این شکل وجود نداره.

بیشتر این جمله‌ها ترجمه‌های آزاد و گاهی حتی برداشت‌های آزاد از مضامین اشعار مولانا هستند.

اما این ترجمه که دادی، بیشتر به مضمون این بیت از دیوان شمس نزدیکه:

"هر کسی کو دور ماند از اصل خویش

باز جوید روزگار وصل خویش"

یا یه بیت دیگه که یه کم همخوانی داره:

"آنچه تو را می‌کشد آن سوی خویش

می‌کشاند، می‌کشاند، سوی خویش"

بعضی از مترجمان، مثل کُلمن بارکس (Coleman Barks)، که خیلی ترجمه‌های آزاد و شاعرانه از اشعار مولانا کرده، معمولاً ترجمه تحت‌اللفظی نمی‌کنه و حس و حال و پیام شعر رو به یه زبون مدرن و روان درمیاره.

این جمله‌ای که دادی، احتمال زیاد یکی از همین برداشت‌های آزاد از اشعار مولاناست.

خلاصه بگم

ترجمه دقیق از یک بیت خاص نیست، ولی به حال و هوای اشعار مولانا، مخصوصاً درباره پیروی از عشق و بازگشت به اصل خود، نزدیکه.

معروف‌ترین منبع این نوع ترجمه‌ها هم معمولاً Coleman Barks هست.

تا که از جانب معشوق نباشد کششی کوشش عاشق بیچاره به جایی نرسد

این جمله معروف از **رومی (مولوی)** است و به این بیت از مثنوی معنوی اشاره دارد:

---

**بیت اصلی:**

> بی‌خبران راست نگردد راه عشق  

> کاین طريق از سرِ بی‌خبری نیست  

---

**ترجمه آزاد به انگلیسی:**

> "Let yourself be silently drawn by the strange pull of what you really love. It will not lead you astray."

---

**معنی و مفهوم:**

این بیت و جمله‌ی انگلیسی هر دو بر این مفهوم تأکید دارند که اگر به ندای درونی خود و عشق واقعی‌تان گوش دهید، هرگز گمراه نخواهید شد. راه عشق، راهی است که نیاز به آگاهی و شناخت دارد، و کسانی که از این راه بی‌خبرند، نمی‌توانند به درستی آن را طی کنند.

این جمله‌ی انگلیسی به نوعی بازتابی از فلسفه‌ی عرفانی مولوی است که همواره بر پیروی از عشق و اشتیاق درونی تأکید می‌کند.

"به سوی آنچه که دوست می‌داری به نرمی کشیده شو، که هرگز تو را گمراه نخواهد کرد."