برگرداندن به نثر روان

کم گوی  و جز مصلحت خویش مگوی 

چیزی که نپرسند تو از پیش نگوی 

دادند دو گوش یک زبانت ز آغاز   

یعنی که دو بشنو و یکی بیش مگوی