تفاوت دیدگاه رفتارگرایان با روانشناسان شناختی

تفاوت دیدگاه رفتارگرایان و روانشناسان شناختی در مورد مطالعه رفتار انسان:

1. رفتارگرایان:

دیدگاه رفتارگرایان بر این پایه استوار است که رفتار انسان باید از طریق مشاهدات مستقیم و عینی بررسی شود.

آنها تأکید دارند که تمامی رفتارها باید قابل اندازه‌گیری و مشاهده باشند و به این دلیل، بیشتر به وابستگی رفتار به محیط و پاسخ به محرک‌ها توجه دارند.

نقش ذهن در رفتار انسان برای رفتارگرایان اهمیت چندانی ندارد. آنها اعتقاد دارند که فرآیندهای ذهنی مانند تفکر، احساسات، یا آگاهی نمی‌توانند به‌طور مستقیم اندازه‌گیری شوند و در نتیجه نباید در تحقیقات علمی وارد شوند.

از نظر آنها، محیط و تجربیات هستند که موجب شکل‌گیری و تغییر رفتار انسان می‌شوند و ذهن به عنوان یک عامل پنهان و غیرقابل مشاهده به‌طور معمول مورد توجه قرار نمی‌گیرد.

2. روانشناسان شناختی:

روانشناسی شناختی بر این باور است که رفتار انسان به‌طور مستقیم از فرآیندهای ذهنی مانند تفکر، حافظه، تصمیم‌گیری، و حل مسئله ناشی می‌شود.

روانشناسان شناختی به جای تمرکز بر رفتارهای قابل مشاهده، به فرآیندهای درونی ذهن می‌پردازند و معتقدند که پدیده‌های ذهنی (مانند آگاهی، تفکر، و حافظه) برای درک رفتار انسان ضروری‌اند.

آنها معتقدند که مطالعه ذهن می‌تواند از طریق روش‌های غیرمستقیم مانند آزمایش‌های شناختی و مدل‌سازی شناختی مورد بررسی قرار گیرد.

---

چرا رفتارگرایان بر مشاهده مستقیم رفتار تأکید دارند؟

رفتارگرایان معتقدند که تنها رفتارهای قابل مشاهده می‌توانند علمی و عینی مطالعه شوند، زیرا تنها چیزی که می‌توانند به‌طور مستقیم مشاهده کنند، پاسخ‌های فیزیکی و مشهود انسان به محرک‌های محیطی است.

ذهن به‌عنوان یک فرآیند درونی و غیرقابل مشاهده نمی‌تواند مورد مطالعه دقیق قرار گیرد، بنابراین برای آنها توجه به پاسخ‌های بیرونی انسان‌ها به محیط، به‌طور دقیق و علمی‌تر است.

در نتیجه، رفتارگرایان تأکید دارند که هیچ‌گونه فرضیاتی در مورد فرآیندهای درونی ذهن نباید در تحقیقاتی که هدف آنها مطالعه رفتار است، وارد شود.

نقش ذهن در دیدگاه رفتارگرایان:

ذهن در دیدگاه رفتارگرایان نقش کمی دارد و اغلب فرآیندهای ذهنی (مانند انگیزه‌ها، افکار، و احساسات) نادیده گرفته می‌شود.

رفتارگرایان بیشتر بر روابط بین محرک‌ها و پاسخ‌ها تمرکز دارند و رفتار را به‌عنوان یک واکنش نسبت به محرک‌های بیرونی می‌بینند.

---

در نهایت، تفاوت اصلی این است که رفتارگرایان فقط بر رفتار قابل مشاهده تأکید دارند و پروسه‌های ذهنی را نادیده می‌گیرند، در حالی که روانشناسان شناختی معتقدند که برای درک کامل رفتار انسان، باید به فرآیندهای ذهنی و درونی نیز توجه کرد.