ریشه کلمه پسر در زبان فارسی چیست

پسر یک کلمه باستانی وبه معنای جانشین یا به زبان لری یعنی(( پی سر ))به معنای جانشین ستون وتکیه گاه است.

واژه پسر ، شاید چیزی مانندِ « پوسْتْ دَر » بوده است. کار کندن پوست جانوران بر عهده پسران بود و آنان چنین نامیده شدند. «پوستْدَر» برای سادگی تلفّظ  به« پسر » تبدیل شده است . در پارسی باستان puthra   پوثرَ ، در زبان پهلوی پوسَـر  و پوهر  و در هند باستان پسورَه است. در گویش تاتی اشتهارد هنوز به پسر می گویند « فور» و  در سنگسر « پور » می گویند. 

در کردی فَیلی هنوز پسوند « دَر » به کار می رود. مانند « نان دَر » که به معنی « کسی است که وظیفه نان آوری خانواده را بر عهده دارد.»

* باز نشر از دو‌سایت زیر:

سایت اول 👇

سایت دوم 👇