معنی شعر فارسی.

این شعر کوتاه، زبانی استعاری و فشرده دارد و به نظر می‌رسد ترکیبی از دو تصویر متضاد یا نمادین باشد: زیبایی و شادی در کنار رنج و شهادت. ترجمه یا تفسیر معنایی آن به شکل زیر قابل بیان است:

---

بزم تو را شمع و گل، خستگی بوتراب

= محفل (بزم) تو با شمع و گل آراسته شده، اما در آن خستگیِ علی (بوتراب) هست.

→ یعنی در ظاهر جشن و زیبایی است، اما در درونش رنج بزرگان دین نهفته است.

ساز تو را زیر و بم، واقعه کربلا

= موسیقی تو هر نغمه‌اش، چه زیر باشد چه بم، بازتابی از واقعه‌ی کربلاست.

→ یعنی حتی موسیقی‌ات هم غم‌انگیز و حماسی است، چون از کربلا الهام گرفته.

---

برداشت کلی:

شاعر می‌خواهد بگوید که زیبایی‌های ظاهری (بزم، شمع، گل، موسیقی) در کنار یا آمیخته با عمق رنج‌ها و فاجعه‌های معنوی (مثل خستگی علی یا مصیبت کربلا) معنا پیدا می‌کنند. شاید این نوعی اشاره باشد به رنج‌های پنهان در پشت ظاهر آرام زندگی.