معنی " اصل استصحاب " و "اصل صحت " د رمفاهیم حقوقی

1. اصل استصحاب

معنی:

اگر چیزی در گذشته معلوم بوده و اکنون درباره‌اش شک داریم، همان حالت قبلی را باقی‌مانده فرض می‌کنیم تا خلافش ثابت شود.

مثال ساده:

اگر کسی مالک ماشینی بوده و الآن شک داریم که آیا هنوز مالک هست یا نه، تا وقتی خلافش ثابت نشده، او را همچنان مالک می‌دانیم.

کاربرد:

حفظ وضعیت پیشین در صورت شک

رفع تردید درباره استمرار یک وضعیت قانونی یا حقی

---

2. اصل صحت

معنی:

اگر در انجام یک عمل یا قرارداد شک داریم که صحیح است یا نه، آن را صحیح فرض می‌کنیم، مگر خلافش ثابت شود.

مثال ساده:

اگر دو نفر عقد بیع انجام داده‌اند و شک داریم که همه شرایط قانونی رعایت شده یا نه، اصل بر صحت قرارداد است، مگر اینکه دلیل محکمه‌پسند بر بطلان آن بیاوریم.

کاربرد:

در معاملات، عقود و ایقاعات

حسن‌ظن در کارهای دیگران و جلوگیری از بی‌اعتبار شدن معاملات