زبان فارسی شعر و ادب

ابر: «با»، حرف اضافه است.

زیر: سیم نازک ساز؛ آواز باریک.

بم: سیم کلفت ساز؛ آواز درشت و پر، صدایی که در یک واحد زمان ارتعاشاتی کمتر از صدای زیر در فضا ایجاد کند.

اعشی قیس: لقب شاعری بلند پایه از عرب نامش میمون بن قیس بوده است. اعشی از شاعران مُخَضْرَم بود یعنی بخشی از عمر خود را در دوران جاهلیت و بخش دیگر را در دوران پس از اسلام گذرانده بود. وی بعثت پیامبر را دیده بود ولی مسلمان نشد و در حدود سال هفتم هجری در یمامه در گذشت.

زننده: نوازنده؛ مطرب

مضراب: آلت زدن؛ زخمه، آلت کوچکی که با آن بعضی از سازها را می‌زنند.

معنی بیت: نوازنده، تارهای زیر و بم ساز را به زخمه گرفت، همراه آن شعر اعشی قیس را تغنی می‌کرد یا به آواز بلند می‌خواند.

* در پایان یک تقاضا از جنابعالی داشتم: لطفاً محبت کنید و در میان پاسخ‌های داده شده به سؤال شما، یکی را (نه الزاماً پاسخ بنده) به عنوان پاسخ صحیح انتخاب کرده و تیک بزنید تا علاوه بر بالا رفتن امتیازات خودتان، دوستان نیز تشویق به جستجو برای سؤال شما بشوند و کمکی به علاقه‌مندان و کاربران عزیز در سایت شود. پیشاپیش از لطفتان ممنونم.

* باز نشر اطلاعات از سایت: 👇