زبان انگلیسی گرامر

درود و وقت به خیر 

به کارگیری این ساختار، به یک فرآیند پیشرونده اشاره دارد. در این جمله برای تأکید بر تداوم عمل (امید) و احساس گرفتار شدن در موقعیت بدون راه حل (در یک مدت طولانی و مداوم)، فرم استمراری استفاده می‌شود.

● من به نوری (راه حلی)  امید دارم که پیدا نمی‌کنم.