معنی واژه قلب در بیت زیر را بنویسید

قلب‌های من که آن معلوم توست *** بس پذیرفتی تو چون نقد درست
بهر گستاخی شوخ غره‌ای *** حلم‌ها در پیش حلمت ذره‌ای

در اینجا شاعر پروردگار متعال را خطاب قرار داده است و می‌گوید:

(ای حقیقت محض!) تو سکّه‌های تقلبی مرا با آن که می‌شناختی به جای سکه‌های حقیقی پذیرفتی و با بردباریِ بسیار زیاد از گستاخی‌های انسان بی‌حیایی مثل من، عفو و گذشت نمودی.