نمونه هایی از سجع در بوستان بگید

سجع یعنی هماهنگی واژه‌ها در پایان جمله‌ها یا مصراع‌ها از نظر وزن و گاهی قافیه.

● توانگر زکات آن ندهد که باید / بر افتد زنعمت، از آن کج آید

دو جمله‌ با پایان "باید" و "آید" که از لحاظ وزن و آهنگ هماهنگ‌ان.

● بسی دیدم از سرکشان سرافراز / که امروزشان نیست فرداش راز

"سرافراز" و "فرداش راز" سجع جناس‌گونه دارن، هم‌قافیه و هماهنگ.

● خدایا به عزت که سلطان تویی / به قدرت تویی پادشاه عرب و عجم

اینجا "عرب و عجم" با "پادشاه کرم" سجع داره؛ پایان‌ها آهنگین و هم‌وزن‌ان.

● مکن عمر ضایع به قال و قیل / که سودی ندارد جز آب و گل

"قال و قیل" و "آب و گل" هم از لحاظ موسیقیایی سجع دارن، چون دو ترکیب دوکلمه‌ای با وزن و ساختار مشابه‌ان.

● نبینی که صاحب هنر چون گلیم / برآید ز دریا به زور نسیم

"چون گلیم" و "زور نسیم" پایان‌هایی با آهنگ مشابه و سجع‌گونه دارن.