معنی این بیت چیه ؟

در این رباعی داره به این مطلب اشاره می کنه که نظم اگر بیشتر از حد باشه، می تونه باعث کسالت بشه. برای همین بعضی بی نظمی ها و بی سر و سامانی ها در مسیر زندگی، یا بهتره بگیم مسیر رسیدن به معشوق رو نه تنها بد نمی دونه، بلکه ناملایمتی ها رو مطلوب می دونه. مثل تفاوت بین یک مسیر اسفالت ساده بین دو شهر، با یک مسیر پر پیچ و خم و سنگلاخ در راه روستا. آشفتگی گفتار (یا بهتره بگیم نوشتارش) رو با تشبیه به زلف پریشان معشوق، توجیه (مطلوب) می کنه. 

از طرفی کار جهان رو هم به عنوان محصول خداوند متعال، به عنوان یک نمونه ی مطلوب بی سر و سامانی ذکر می کنه و به نوعی تضمین می کنه صحت ادعاش رو.

"مجموعه ی عاشقان" ممکن واقعا اسم دفتر شعر شاعر باشه، واقعا نی دونم.

سلام

(یعنی وقتی سخن عشق و عاشقان و یار و وصال هستش) بهتره سخن هم مانند زلف یار آشفته باشه و مانند کار جهان بی سرو سامان باشه؛ چون این دفتر  من مجموعه حاوی داستان عشق و درد عاشقان هستش و مجموعه ای که درباره عاشقان هستش، بهتره مثل جمع خودِ عاشقان پریشان باشه.