برای درمان یا کاهش "over thinking" چه راهکار هایی پیشنهاد میدید ؟

سلام.

1-خود این مسئله رو به عنوان یک مشکل، به رسمیت بشناس.

2-به خودت القاء کن که بدون تغییر هیچ موفقیتی به دست نمیادو انگیزه تغییر در خودت  ایجاد کن.

3-از مثبت اندیشی افراطی/سمّی و همینطور بدبینی و ...، پرهیز کن.

4-چون این مشکل ریشه در استرس و اضطرابها داره، ریشه های استرست رو بشناس.

5- مراقب واردات به خودت باش. یعنی لزومی نداره بخوای از هر مسئله ای  اطلاع داشته باشی و دائم سرت به این خبر و اون خبر باشه؛ هی خبر  بخونی، خبر بگیری، ... .

6-به فکرهات نظم بده. یعنی اولا،  فکرت رو بذار برای چیزهای مهم؛ ثانیا، فکرهاتو به نتیجه برسون(هر نتیجه ای). هیچ فکری رو توی ذهنت رها نکن که مثل خوره دائم ذهنت رو بخوره؛ هر فکری رو یک جوابی مثبت یا منفی براش بذار (چه درست یا غلط) و بذارش کنار. 

7-فعالیتهای فیزیکی خودت رو زیاد کن. در یک وضعیت نباش. تلاش کن تنوع به گذر زمان خودت بدی و لو با اشتغال به چیزهایی که خیلی مهم نیستن. یعنی تلاش کن در یک وضعیت فرو نری.

8-با مطالعه، مناجات و واقع گرایی در مورد امور زندگی و دنیا، به خودت و ذهنت قدرت بده که هر فکری، مشغولت نکنه.

9-ارتباطات اجتماعیت رو زیاد کن و تنوع بده؛ فقط با ادمهای خاص نشین که دائم از همین روحیات برخوردارند؛ با دیگران حرف بزن.

10-گاهی بشین احساسات و افکارت رو بنویس. 

11-عادتهای خودت رو مدیریت کن. بخصوص عادتهای بد رو کم کن.

12-گاهی ورزش ذهنی، مثل مدیتیشن انجام بده.

13-تلاش کن از زمان حال خودت بهره  ببری و دائم به گذشته و آینده فکر نکنی. 

14-با خودت مهربانتر باش. اینقدر خودت رو سرزنش نکن. مقصر جلوه نده.  خودت رو تضعیف نکن. به همه چیز حسّاس نباش. خودت رو عادت نده  به توقّع داشتن.  بیحوصلگی نکن.  با ادمهای اینطوری هم کمتر بشین. 

15-به تفریحات و سرگرمی خودت اضافه کن (و لو به زمان اندک) و هم تنوّع بده؛ 

16-فراموشی مثبت رو تمرین کن. در حدیثی اومده که بیشترین قسمت زندگی، تغافل هستش؛ یعنی به تعبیر حضرت علی علیه السلام: بگذار و بگذر.  

17-برخی مهارتهای روانشناسی رو تمرین کن. مثلا اینکه هر روز یک جمله امیدوار کننده رو تکرار کن. تصمیمات خوب بگیر. 

19-وضعیت ظاهری زندگیت رو نظم بده؛ به خوب، تغذیه، ارتباط به دیگران.