زبان فارسی و ادبیات

تشبیه به معنای مانند کردن چیزی به چیز دیگر است.

مثال: رخ او همچون ماه درخشان است.

در این جمله چهره یک شخص به ماه شباهت داده شده.

اگر بخواهیم با این مثال اضافه تشبیهی بسازیم در ابتدا "مشبه به" که ماه میباشد را اولین واژه و "مشبه" را دومین واژه قرار می‌دهیم که در نتیجه واژه "ماه رخ" تشکیل میشود. 

حالا درمورد اینکه چطور اضافه تشبیهی پیدا کنیم باید گفت: به دنبال ترکیباتی که عبارت دوم آنها از لحاظ منطقی ارتباطی با عبارت دوم ندارد میگردیم. در عبارت "ماه رخ" امکان اینکه چهره شخصی عینا به شکل ماه باشد امکان ندارد به در نتیجه این عبارت را به عنوان اضافه تشبیهی در نظر میگیریم.

امیدوارم این توضیح مناسب بوده باشد.